Thermisch verzinken is een oppervlaktebehandelingsproces waarbij voorbehandelde onderdelen in een zinkbad worden ondergedompeld voor metallurgische reacties bij hoge temperatuur om een zinklaag te vormen. De drie stappen van thermisch verzinken zijn als volgt:
① Het oppervlak van het product wordt opgelost door zinkvloeistof en het op ijzer gebaseerde oppervlak wordt opgelost door zinkvloeistof om een zink-ijzerlegeringsfase te vormen.
② De zinkionen in de legeringslaag diffunderen verder naar de matrix om een onderling zink-ijzer-oplossingslaag te vormen; IJzer vormt een zink-ijzerlegering tijdens het oplossen van de zinkoplossing en blijft diffunderen naar de omgeving. Het oppervlak van de zink-ijzerlegeringslaag is omwikkeld met een zinklaag, die afkoelt en kristalliseert bij kamertemperatuur om een coating te vormen. Momenteel is het thermisch verzinken van bouten steeds perfecter en stabieler geworden, en de laagdikte en corrosieweerstand kunnen volledig voldoen aan de anticorrosie-eisen van verschillende mechanische apparatuur. Er zijn echter nog steeds de volgende problemen bij de daadwerkelijke productie en installatie van machinefaciliteiten:
1. Er zit een kleine hoeveelheid zinkresten op de schroefdraad van de bout, wat de installatie beïnvloedt.
2. De invloed op de verbindingssterkte wordt doorgaans bereikt door de bewerkingstolerantie van de moer te vergroten en na het galvaniseren terug te tikken om de passing tussen de thermisch verzinkte moer en de bout te garanderen. Hoewel dit de pasvorm van het bevestigingsmiddel garandeert, vinden vaak mechanische prestatietests plaats tijdens het trekproces, wat de verbindingssterkte na installatie beïnvloedt.
3. De impact op de mechanische eigenschappen van bouten met hoge sterkte: een onjuist thermisch verzinkingsproces kan de slagvastheid van bouten beïnvloeden, en zuurwassen tijdens het verzinkingsproces kan het waterstofgehalte in de matrix van bouten met hoge sterkte van klasse 10.9 verhogen , waardoor de kans op waterstofverbrossing groter wordt. Uit onderzoek is gebleken dat de mechanische eigenschappen van de schroefdraaddelen van bouten met hoge sterkte (klasse 8.8 en hoger) na thermisch verzinken een zekere mate van beschadiging vertonen.
Mechanisch verzinken is een proces waarbij gebruik wordt gemaakt van fysische, chemische adsorptieafzetting en mechanische botsing om bij kamertemperatuur en druk een coating van metaalpoeder op het oppervlak van een werkstuk te vormen. Door deze methode te gebruiken, kunnen metaalcoatings zoals Zn, Al, Cu, Zn-Al, Zn-Ti en Zn-Sn op stalen onderdelen worden gevormd, waardoor een goede bescherming wordt geboden voor het stalen ijzeren substraat. Het mechanische verzinkingsproces zelf bepaalt dat de laagdikte van draden en groeven dunner is dan die van vlakke oppervlakken. Na het plateren hoeven moeren niet meer te worden teruggeschroefd, en voor bouten boven M12 hoeven zelfs geen toleranties te worden gereserveerd. Na het plateren heeft het geen invloed op de pasvorm en mechanische eigenschappen. De deeltjesgrootte van het zinkpoeder dat in het proces wordt gebruikt, de voedingsintensiteit tijdens het galvaniseringsproces en het voedingsinterval hebben echter rechtstreeks invloed op de dichtheid, vlakheid en het uiterlijk van de coating, waardoor de kwaliteit van de coating wordt beïnvloed.
Posttijd: 12 december 2023
